Yok oğlum

yok oğlum.
eskiler yok artık.

modası geçmiş iki aşığı satra konuk etsen ilkel kaçıyor.
paydaya pay bırakmayacak şekilde bitirmişler bizlerin hevesini.
kimsek o olamamışız. olmak istediğimizi oldurmamışlar.
sahte bir kimliğe büründürmüşler, biz gerçeklik algımızı kaybetmişiz.
eskilere gıpta etmişiz, ama özenmemişiz.
boydan boya sahteliğin içinde kendimizi özgün sanmışız.
olsun... biz kendimizi özgür sayacak kadar yüce gönüllüymüşüz dört duvar içinde.

yokum oğlum.
yokum bu sevda mücadeleleri sadece mutlu bir ölüm içinse.
keza bir kez ölmek Allah'a, bin kez ölmekten daha yücedir gönlümce.

Senfoni I

misillenmiş bir karanlık söz konusu.

birkaç senfoni var aklıma takılan.

adı tebessümden ziyade;

kavgalarla geçen bir zaman zayiatını takiben,

anlaşılmaya tenezzül edilmemiş sözcükler ziyanı.

yeni, işini kolaylaştırır demişler. doğrudur.

ama kolay olunca anlamsızlaşır dememişler.

en güzel aşk zor olanmış demişler.

ama zorlaştırmanın manası yok dememişler, dimi?

sizin suçunuz değil oğlum...

onlar dememişler.